شناخت کراک

کراک

کراک:

کراک دو نوع است ، کراک کوکایین که در اروپا و آمریکا رایج است و کراک هروئین که در آسیا و ایران رواج دارد.

علت نامگذاری این ماده مخدر به نام کراک (Crack) صدایی است که در زمان حرارت دیدن و گرم کردن بلورهای کوکایین در اثر تبخیر آب بوجود می آید. کراک اصلی یا کراک کوکایین که از برگ های درخت کوکا استخراج می شود ، بیشتر در اروپا و آمریکا رواج دارد. این مخدر در حدود دهه 80 میلادی ابداع شده است که به صورت تکه های بلوری شکل و به روش تدخینی قابل استعمال است. کراک کوکایین در واقع نوعی محرک است که در فرایند تلخیصی کوکایین بدست می آید و از درصد خلوص بالایی برخوردار است. تفاوت کوکایین و کراک کوکایین از نظر شیمیایی در این است که برای تهیه کوکایینی که قابلیت تزریق داشته باشد لازم است آ نرا با اسید کلریدریک خنثی کنند. در واقع کراک فرم فرم خنثی نشده کوکایین است که در ترکیب آن نمک (کلرید آمونیاک) و البته مقداری آب وجود دارد. البته منظور از این مقاله در اصل آگاهی و توضیح درباره کراکی که در ایران رایج و با نام کراک ایرانی (آسیایی) مشهور است ، می باشد. کراک آسیایی که در ایران و افغانستان بسیار رواج دارد و به آن هروئین فشرده هم میگویند ، در واقع کراکی است که پایی اصلی ساخت آن هروئین است. کراک هروئین که از فراوری هروئین بدست می آید به شکل تکه های بلوری شبیه کلوخ یا تکه های گچ و یا سفید آب به رنگ های سفید و کرم موجود میباشد. این نوع مخدر قدرتمند به دلیل حجم کم و بدون بو بودن و نیز روش مصرف آسان تر و زمان کم تر نسبت به سایر موادی مثل تریاک ، هروئین و... به سرعت محبوبیت خاصی در میان قشر مصرف کنندگان مخصوصا جوانان پیدا کرد. سوداگران مرگ آنرا ماده ای محرک و کم خطر با قابلیت ترک آسان و سریع معرفی کردند. در حالی که این تفکر اشتباه قربانیان فراوانی را در کشور ما اسیر خود کرد. کراک های موجود در ایران قدرت تخریب زیادی در حدود 150 برابر هروئین بر جسم ، فکر ، مغز و اعصاب افراد دارند و نمونه های بسیاری از مرگ افراد مصرف کننده کراک گزارش شده است. در اواخر دهه 70 ه ش روند گرایش به مصرف کراک افزایش پیدا کرد و به یکی از اصلی ترین مواد معرفی مصرف کنندگان تبدیل شد و به علت ساختار شیمیایی که دارا میباشد در مدت کوتاهی وابستگی شدیدی در افراد ایجاد میکند. به طوری که تنها چند بار مصرف مقدار اندکی کراک اعتیاد فرد را حتمی میکند. کراک ایرانی ، هروئینی میباشد که تا حد امکان اشباء شده ، یعنی از هر 10 تا 100 گرم هروئین (بسته به درصد خلوص) تنها چند گرم کراک درست میشود ، در حالی که قیمت فروش آن بعضا از خود هروئین هم پایین تر میباشد. به مرور زمان تقاضا برای این ماده مخدر بیشتر شده و تولید کنندگان اقدام به تأسیس آزمایشگاه های کوچک وخانگی برای روند فشرده سازی و تولید کراک برای عرضه به بازار نمودند که هیچ کدام از فرمول اصلی و استاندارد ساخت آن تابعیت نمیکنند و در هر آزمایشگاه ، بسته به سلیقه و امکانات موجود خود اقدام به ساخت و تولید کراک میکنند که به علت استفاده از مواد اولیه متفاوت در تولید ساختارهای گوناگونی با عوارض متفاوت پدید آوردند و به آشفتگی این بازار اضافه کردند. به همین دلیل در مورد ترکیبات کراک ایرانی نمیتوان به فرمول درست و ثابتی دست یافت ولی در کل میتوان به این ترکیبات اشاره کرد:

هروئین که پایه اولیه و اصلی آن است – مواد ضایعاتی که نمیتوان از آنها برای درست کردن هروئین استفاده کرد – دزومرفین (Desomorphime) که 8 تا 10 برابر قویتر از خود مرفین است (بیشتر به کراک روسی شهرت دارد) – اسید آمونیاک و اسیدهای دست ساز قوی – قرص های فاسد شده – کورتن – چنته – سودهای سوزآور – نمک – قرص های آرامبخش و خواب آور – آب و دیگر مواد شیمیایی.

کراک را به شکل های تدخینی و تزریقی استعمال میکنند و تأثیرات آن در مدت زمان بسیار کوتاهی (چند ثانیه) در فرد شروع میشود. در مصرف تزریقی سرعت اثر بخشی زودتر ولی عمر ماندگاری کمتر و به همان میزان خطرناک تر و مخرب تر میشود. 

یکی از دلایل گرایش جوانان و مصرف کنندگان سایر موادها مثل (تریاک و هروئین) به سمت کراک استعمال ساده و آسان این مواد در مدت زمان کم و خاصیت بی بو بودن آن بر خلاف سایر مواد (تریاک ، حشیش ، هروئین و...) است که حتی در توالت ، حمام و یا در حضور خانواده اعضاء خانواده هم کسی متوجه مصرف آن نمیشود.

کراک ایرانی بسیار اعتیاد آور میباشد و طی حدود یک ماه استفاده مداوم دوز مصرف شخص چندین برابر میشود و تعداد دفعات مصرف روزانه هم گاه به ده مرتبه در یک روز افزایش میابد. یعنی در مدت یک ماه مصرف از کمترین مقدار ده برابر میشود تا جایی که فرد را مجبور میکند برای رهایی از عوارض محرومیت (خماری) هر چند ساعت یک بار مصرف نماید.

این ماده جزء قویترین و مخربترین نوع مواد مخدر محسوب میشود و واکنش نقطه تحمل جسم به آن به سرعت ایجاد میشود و ایجاد وابستگی و سوء مصرف میکند. کراک آسیایی بر خلاف هم نام آمریکایی خود از کوکایین فراوری نمیشود. کراک رایج در آسیا و ایران که به سرعت در حال تخریب جوانان است فرمولی بسیار قدرتمندتر از هروئین دارد و عوارض آن هم بسیار خطرناک و مرگ آفرین میباشد.

اعتیاد و وابستگی به این ماده شیطانی نسبت به هروئین بد نام، بسیار زودتر و شدیدتر شکل میگیرد و ترک و قطع وابستگی آن هم دشوارتر میباشد. به دلیل سوء تبلیغات هدفمندی که پیرامون کراک  میشود و آن را با نامهای اغوا کننده ای مانند 3 دود، 1-2-3 و یا زیپ که حالت سرخوشی و نئشگی آن سریع و بدون عوارض دیگر مواد معرفی کردند موجب شد خطرات و مضرات این بمب مخدر در سایه و پنهان باقی بماند. در واقع بسیاری از افراد که به مصرف این ماده گرایش یافتند . وحشتی که مردم از هروئین داشتند را از کراک نداشتند و غالباً آن را در حد روانگردان و محرک ها می دانستند و همین تصورات غلط شروع فاجعه و آغاز اعتیاد بود.

قابل ذکر است که هر نوع حالت نشاط و سرخوشی جسمی و روانی که بواسطه تأثیر مواد مخدر خارج از جسم ایجاد شود و در ادامه با کم شدن تأثیر آن حس بی حالی ، لختی و گرفتگی (خماری) به همراه دارد. حال هر چقدر مصرف اولیه و یا اوج گرفتن سرخوشی بالاتر برود به همان میزان سقوط و احساس خماری بعد از آن هم شدیدتر و طولانی تر میشود که این (آغاز چرخه اعتیاد) است. زیرا فرد برای گریز از این حالات ناگوار جسمی و روانی مصرف مواد ، ناگریز استفاده دوباره است و این چرخه معیوب همچنان ادامه دارد.

تخریب های کراک:

مهمترین وبارزترین آسیب رسانی و تخریب استعمال مواد مخدری همچون کراک ، بر هم زدن تعادل فیزیکی جسم ، از کار انداختن غدد شبه افیونی و سیستم ضد درد بدن و تضعیف قدرت دفاعی جسم انسان در برابر خطرات آسیب های بیرونی میباشد ، چون در ساختار کراک از مواد اسیدی قوی برای تأثیر زودتر و بالا بردن نئشگی آن استفاده میکنند و در ضمن خود هروئین که ترکیب پایه ساخت کراک است یک مخدر اسیدی میباشد در ترکیب با سایر مواد مانند آمونیاک و اسیدهای دست ساز و.... معجونی مخرب و ویرانگر تولید میشود که تخریب های آن را میتوان به بمب اتم تشبیه کرد. آثار و شواهد این ماده اهریمنی تنها بعد از چند سال مصرف کردن ، نشانگر عوارض بسیار سوء و وخیم کراک بر تمام نقاط جسم میباشد. عفونت های شایع پوستی و عفونت در سیستم گوارش – ریه ها – کبد – قلب – دستگاه تناسلی وبیماری هایی مانند ایدز ، هپاتیت و... از عوارض شایع این مواد میباشد.

 

آثار مصرف کراک:

یبوست و مشکلات ادراری ، عدم میل به غذا و اشتها ، سوء تغذیه ، گلو درد مزمن ، کاهش وزن ، بی آبی بدن ، تیرگی رنگ پوست ، شکنندگی و پیری زود رس پوست ، ضعف شدید ، سر دردهای عصبی ، تنگی نفس ، فشار خون ، بی حسی و خواب رفتن دست و پا ، اختلال در کار کرد حواس 5 گانه (مخصوصاً بینایی و لامسه) ، عفونت لثه و پوسیدگی دندان ها ، مشکلات کبدی و ریوی ، نارسایی دستگاه تنفسی و حنجره ، بیماری های عفونی مانند ایدز و هپاتیت و ارتکاب عمل خشن و ضد ارزشی.

آثار روانی:

عدم تعادل روانی و احساسی ، زودرنجی ، استرس و اضطراب ، بی خوابی شبانه ، توهمات دیداری و شنیداری ، تشنج ، خطاهای حسی ، از دست دادن تمرکز ، پارانویا (سوءخطی) و بروز افکارهای شرورانه و پرخاشگرانه ، ترس ، کابوس دیدن ، افکار خود آزارانه (مالیخولیا)  و....

همچنین تأثیرات مخراب بر روی ناقل های عصبی و گیرنده های حسی ، مغز و اعصاب ، حملات قلبی ، شوک و سکته های مغزی و قلبی ، اوور دوز و مرگ هم از دیگر عوارض مصرف طولانی مدت این مخدر میباشد. در مورد مصرف کراک بسیار شنیده شده که بدن انسان کرم میگذارد و یا به دلیل پوسیدگی و پوکی جسم کراکی ها بعد از مرگ اجساد آنها را غسل نمیدهند. اینها شایعاتی است که هیچ کدام اثبات نشده است و در حد همان شایعه است. ولی نمیتوان منکر شد که در مرحله تزریق کراک، به دلیل استفاده از سرنگهای مشترک و آلوده و همینطور زندگی کارتن خوابها در محیط های آلوده و غیر بهداشتی و عدم رعایت بهداشت محیط و شخصی، عوارض و عفونت ها بسیار سریع تر خود را نمایان میکنند که عدم رسیدگی و درمان این عفونت ها میتوان مشکلات  عوارض بالا را توجیه کند. فرد مصرف کننده کراک اگر از ایدز و دیگر بیماری های عفونی نمیرد، در صورت چند روز مصرف نکردن حالتی حالتی شبیه به مرگ را تجربه میکند، زیرا قدرت تخریب کراک به حدی بالاست که در صورت عدم مصرف مقطعی فرد را دچار اضطراب و استرس شدید، ترس های روانی و افسردگی دچار کرده و فشار خون و ضربان قلب را به شدت آهسته میکند.

احتمال مرگ مصرف کنندگان کراک 14 برابر بیشتر از سایر مصرف کنندگان مخدرهای دیگر است.

تصاویری از مخدر کراک: